Er zijn heel wat verschillen tussen het openbaar vervoer in dorpen en het openbaar vervoer in grootsteden. Maar vandaag wil ik het verschil bespreken die me het ergst stoort. In mijn boerendorpje komt de gewone lijnbus maar vier keer per dag. Daarom moeten we de belbus bellen als we ergens willen geraken. Als ik op die belbus stap zeg ik ‘Goedemorgen’ en toon ik spontaan mijn ticketje, bij het afstappen bedank ik de chauffeur en wens ik hem/haar meestal een prettige dag toe. Ik vind dat maar normaal omdat hij ‘speciaal’ voor mij rondrijd. Toen ik dat deed in Antwerpen, keek de chauffeur me aan alsof ik een alien was, toen ging ze gelukkig glimlachen. Dat simpele gebaar kan de dag van een chauffeur goed maken. Daarom wil ik iedereen oproepen om vriendelijk te zijn voor een buschauffeur en stoppen met het (verbaal en non-verbaal) geweld tegen hen. Het zijn nog steeds mensen, mensen die erg goed zijn in hun job. Net zoals u zelf horen ze graag een complimentje of een goedemorgen. Een vriendelijk gebaar die het humeur van iemand meteen kan doen omslaan.